Byline: Jan Huurman
-
Twee keer een andere blik op de jaren 33-45; Oorlogswinst en De poppenspeler van Mengele dwingen tot heroverwegen
Geschiedschrijving is een beproefd middel om greep te krijgen op zowel verleden als heden. Vaak ten goede, maar niet zelden ten kwade, zoals Ivo van de Wijdeven in De macht van het verleden (nominatie Libris Geschiedenis Prijs 2023) heeft aangetoond. De blik en het taalgebruik van de schrijver/zender bepalen de boodschap die met het historisch…
-
Een intrigerende biografie over een gemankeerde psychiater. Het problematische leven van Piet Kuiper (1919-2002)
Een recensie van Koen Hilberdink, Strijd om de ziel. Het leven van P.C. Kuiper (1919-2002) in de psychiatrie, Uitgeverij van Oorschot, 352 blz. In de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw leerden vrijwel alle studenten geneeskunde (en andere opleidingen) het vak psychiatrie via twee boeken van hoogleraar Piet Kuiper: Neurosenleer en Hoofdsom der…
-
Moet dit een geschiedenis verbeelden?
Geschiedenis met een persoonlijk tintje van de uitgeverij SUN 1969-1983 Door Jan Huurman Rondom het tweede lustrum van de Socialistische Uitgeverij Nijmegen (SUN) verscheen in 1979 het imposante gedenkschrift over het korte en heftige leven van schrijver en vertaler Pé Hawinkels. In deze gefragmenteerde biografie onder de intrigerende titel ‘Moet dit een wereldbeeld verbeelden?’ eren…
-
Een halve eeuw orgaantransplantaties in Groningen
Kroniek van multidisciplinair samenwerken zonder goden Orgaantransplantaties hebben altijd tot de verbeelding gesproken. In de Griekse mythologie komen wezens voor (Minotaurus en Kentaur) die samengesteld zijn uit menselijke en dierlijke onderdelen. Later zijn het de patroonheiligen Cosmas en Damianus die een been van een overleden Moor transplanteren. Toen de droom in de huidige tijd werd…
-
Aan de vergetelheid onttrokken: Paul de Kruif
Frank Huisman, hoogleraar geschiedenis van de geneeskunde te Utrecht, heeft in 2013 een viertal argumenten of drijfveren voor het bedrijven van zijn vakgebied beschreven: 1) als hulpmiddel bij academische vorming (‘Bildung’); 2) als hulpwetenschap voor de geneeskunde; 3) als politiek instrument; en 4) als (culturele) betekenisgever.[1] Hij illustreert elk van deze vier drijfveren met markante…